نقد و بررسی Thimbleweed Park-دانلود بازی Thimbleweed Park-بازی Thimbleweed Park

اینجا Thimbleweed Park نام دارد. جایی که یک جسد بی جان رها شده در میان رود خانه ی شهر کمترین مشکل شما است. داستان بازی در واقع پنج شخصیت قابل بازی دارد که هر کدامشان برای خودشان سازی می زنند! پنج شخصیت مختلف که در ظاهر هیچ ارتباطی به یکدیگر ندارند اما نقطه ی اشتراکشان که همین شهر بی صاحب مانده است، آن ها را به یکدیگر وصل کرده است.در ادامه با نقد و بررسی Thimbleweed Park با ما همراه باشید:

نقد و بررسی Thimbleweed Park :

Thimbleweed Park با الهام از سریال‌هایی چون Twin Peak و True Detective ساخته شده است و از این رو طبیعی است که در آن با یک داستان جنایی روبرو باشیم. در ابتدای بازی کنترل فردی را برعهده می‌گیرید که با یک نفر دیگر قرار دارد و پس از آن شاهد هستیم که این فرد توسط شخصی مرموز و ناشناس به قتل می‌رسد. داستان اصلی بازی از این قسمت شروع می‌شود و پس از آن شما باید کنترل دو کاراگاه به اسم‌های رِی و رِیِس را برعهده بگیرید و به راز این قتل پی ببرید.

البته این تازه آغاز کار است و خیلی زود متوجه خواهید شد که در شهر تیمبل‌وید پارک، ماجراهای به مراتب پیچیده‌تری هم انتظارتان را می‌کشند؛ ماجراهایی با حضور شخصیت‌های چون رنسوم که یک دلقک نفرین شده است و نمی‌تواند آرایش صورتش را پاک کند و دلورس که یک بازیساز (!) است و همه او را به همین دلیل سرزنش می‌کنند. پس از مدتی حتی متوجه می‌شوید که ری و ریس، دلایل دیگری نیزی برای حضور در این شهر دارند. از طرفی اتفاقات مرموز دیگری نیز در این شهر رخ می‌دهند و برای مثال با اینکه داستان بازی در دهه ۸۰ میلادی جریان دارد، ولی شاهد شهری هستیم که بسیاری از کار‌ها در آن توسط ماشین‌ها انجام می‌شوند.

قصه از غروبی سرد و عجیب آغاز می شود. جایی که مردی جوان به خاطر نامه ی مشکوکی که در اتاق هتلش پیدا کرده به بیرون شهر می آید و برای ملاقات با نویسنده ی نامه ی عجیب پای به درون شبکه های فاضلاب می گذارد. البته آن بیچاره هنوز از دریچه وارد نشده، با برخورد چیزی به پشت سرش از ماجرا حذف می شود. و چند روز بعد تبدیل می شود به یک بدن بی جان که زیر پل رها شده و در حال pixelate شدن است!

داستان بازی Thimbleweed Park :

در ادامهنقد و بررسی Thimbleweed Park داستان بازی، حقیقتا مانند سریال‌های جنایی پرپیچ و خم است که با یک قتل شروع می‌شود ولی به مرور زمان شاخ و برگ می‌گیرد. شاید اگر بگویم که قضیه قتلی که در ابتدای بازی و تقریبا نیمه اول با آن روبرو می‌شوید در مقایسه با اتفاقاتی که بعد‌ها انتظارتان را می‌کشند، جذابیت کم‌تری دارد، دروغ نگفته باشم. چرا که این قسمت از بازی، بیش‌تر حالتی پی‌ریزی مانند دارد و در طی آن، با شخصیت‌های بازی و همچنین خود شهر آشنا می‌شویم و پس از پیدا شدن قاتل است که تازه تمایلات شخصی کاراکتر‌ها خودشان را نشان داده و پای آن‌ها را به یک کارخانه متروکه می‌کشانند.

مساله دیگری که در بازی بسیار مهم و حیاتی است، قضیه شخصیت‌پردازی کاراکتر‌ها است.در نقد و بررسی Thimbleweed Park متوجه شدیم بازی دارای پنج شخصیت قابل کنترل است که این تعداد کاراکتر‌ از حیث گیم‌پلی نیز بسیار مهم است و در ادامه به آن خواهیم پرداخت. اما از بعد داستانی، مساله‌ای که اهمیت دارد این است که سازندگان بازی کاری کرده‌اند که تک تک این شخصیت‌ها، جذاب، دوست‌داشتنی و مانند داستان، مرموز باشند و دوست داشته باشید که بیش‌تر با آن‌ها آشنا شوید.

Thimbleweed Park

ویژگی بازی Thimbleweed Park :

در ادامه نقد و بررسی Thimbleweed Park هر بازیساز بزرگی، معمولا یک سری ویژگی‌های خاص را در بازی‌اش قرار می‌دهد که به نوعی می‌توان آن‌ها را امضای آن بازیساز دانست. ران گیلبرت و گری وینیتک هم از این قاعده مستثنی نبوده و در کنار تمامی ظرافت‌هایی که در ساخت بازی‌هایشان خرج می‌کنند، دو ویژگی را می‌توان در اکثر بازی‌های آن‌ها پیدا کرد که یکی از آن‌ها طنز است و به دومی هم در ادامه اشاره خواهیم کرد. طنز در بازی Thimbleweed Park جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد و این واقعا عالی است؛ چرا که به خوبی می‌تواند حس بازی‌های ادونچر نوستالژیک را دوباره زنده کند و از طرفی هم باعث شود تا لذتی که از بازی می‌برید، به مراتب بیش‌تر شود. طنز به شیوه‌های مختلفی در این بازی گنجانده شده است و در دیالوگ‌ها، رفتار کاراکتر‌ها و حتی ارجاعاتی که بازی به آثار دیگر دارد، می‌توان آن را مشاهده کرد.

بازی Thimbleweed Park :

در نقد و بررسی Thimbleweed Park  به این نتیجه رسیده‌ایم که بازی Thimbleweed Park اثری با داستان و شخصیت‌پردازی عالی است که گیم‌پلی و طراحی معما‌های آن به خوبی صورت گرفته است و البته در زمینه طراحی رابط کاربری هم مشکلاتی دارد. حال نوبت آن رسیده تا کمی هم از جلوه‌های صوتی و بصری بازی بگوییم. راستش را بخواهید به شخصه از بازی‌هایی با گرافیک پیکسلی خوشم می‌آید ولی واقعیت این است که بازی Thimbleweed Park را نمی‌توان در دسته بازی‌های زیبای پیکسلی دسته‌بندی کرد. چرا که از بُغد فنی گرافیک این بازی زیبایی خاصی ندارد. محیط‌ها آن جزییاتی را که انتظار می‌رود ندارند و بافت‌های بازی هم از کیفیت خیلی خوبی بهره نمی‌برند. البته بازی از نظر هنری راضی‌کننده است ولی خب کمی سخت است که قبول کنیم این بازی در سال ۲۰۱۷ منتشر شده است و بیش‌تر به نظر می‌رسد که در حال تجربه کردن یک بازی ادونچر کلاسیک هستیم.

Thimbleweed Park

اما از بعد صوتی، Thimbleweed Park به مراتب بهتر عمل کرده است و حتی با وجود اینکه موسیقی‌های بازی خیلی متنوع نیستند، ولی قطعه‌های موجود به ایجاد اتمسفری که بازی قصد ارائه‌اش را دارد، کمک می‌کنند. در زمینه صداگذاری عملکرد سازندگان حتی بهتر نیز است و صداپیشه‌هایی که برای شخصیت‌ها انتخاب شده‌اند، کارشان را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند. این قضیه زمانی بیش‌تر خودش را نشان می‌دهد که بدانیم دیالوگ‌های این بازی نیز با وسواس زیادی نوشته شده‌اند و در نتیجه ترکیب این دیالوگ‌ها با صداگذاری مناسب، کمک شایانی به شخصیت‌پردازی کاراکترهای بازی کرده است.